قایق بان (تایپوگرافیتی به مناسبت سال روز درگذشت نیمایوشیج)

امروز ۱۳ دی ماه است، سالروز درگذشت نیمایوشیج

بعضی از شعرهای نیما برای من خیلی تاثیرگذار بوده است.  یکی از آن‌ها شعر قایق‌بان است.

قایق بان

برسرقایقش اندیشه کنان قایق بان
دائمأ می زند ازرنج سفر برسر ِدریا فریاد:
«اگرم کشمکش موج سوی ساحل راهی می داد»

سخت طوفان زده روی دریاست
نا شکیبا ست به دل قایق بان
شب پراز حادثه، دهشت افزاست.

برسر ساحل هم لیکن اندیشه کنان قایق بان
نا شکیباتر بر می شود از او فریاد:
کاش بازم ره بر خّطه ی دریا ی گران می افتاد !»
نیما یوشیج  – سال۱۳۳۴

چند روز قبل از این مناسبت برای گذران تعطیلات به جزیره هرمز رفته بودم.

دیدن این قایق از کار افتاده در ساحل مرا ترغیب به اجرای تایپوگرافی محیطی بر اساس شعر قایق‌بان کرده است که می توانید در ادامه تصاویر آن را ببینید.

همه ما که در زندگی عاشق کار و یا تخصص‌مون هستیم، همواره درگیر این چالش هستیم.

وقتی که دچار مشکلات کارمون هستیم وقتی شکست می خوریم و یا ناملایمات را می بینیم . دوست داریم بکشیم کنار، آروم بگریم و از شر همه دردسرها خلاص بشیم.

اما نمیشه … این علاقه و کشش دست بردار نیست.

مثل من که نمی‌تونم از هنر و تایپوگرافی دست بردارم!

حتی اگر به قیمت عقب افتادن از خیلی امور ضروری زندگی تموم بشه!

گنبد سبزی که در عکس میبینید منتسب به خضر نبی هست.

در روایات آمده که خضر و الیاس دو بنده صالح خدا بودند که ذوالقرنین را در سفر به سرزمین‌های دور برای یافتن چشمه آب حیات همراهی کردند.

عمر ذوالقرنین این سفر طولانی را کفایت نکرد اما خضر و الیاس چشمه آب حیات را پیدا کردند، از آن نوشیدند و عمر جاودان یافتند.

و می‌گویند الیاس در جوانی کشتی‌بان بود و سفر دریا دوست می‌داشت و بدین سبب وی بیش‌تر در دریاها به سر می‌برد و گمشدگان و درماندگان را راهبری می‌کند

و خضر در خشکی‌ها به سر می‌برد و هر که در خدمت مردم و راستی و پا کی کوتاهی نکند و دیدارش را دریابد و از او حاجت بخواهد حاجتش برآورده می‌شود.

دی ماه ۱۳۹۳ – جزیره هرمز (ساحل خضر)

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

عکس های مراحل اجرا از مرضیه شمس ، عکس نهایی (پرتره هنرمند) از سجاد آریان