تاریخ جراحی قبلا با هماهنگی دکتر جراح تعیین شده بود. صبح به بیمارستان مراجعه کردم و پذیرش شدم. و فردا عصر عمل انجام شد.
قبل از عمل یک‌سری امورات اولیه انجام شد و بعدش راهی بخش جراحی شدم. اونجا یکی از تکنسین‌ها اتاق عمل و دکتر بیهوشی سوال‌هایی پرسیدند و به سمت اتاق عمل راهنمایی‌ام کردند. اتاق عمل و راهرو‌های منتهی به اون اصلا شبیه فیلم‌های سینمایی که دیدید نیست. معمولا در بخش جراحی بیمارستان‌ها تعداد زیادی اتاق جراحی وجود داره و تیم‌های مختلف جراحی مشغول کارشون هستند.
در اتاق جراحی چند نفر تکنسین بودند و یک دکتر بیهوشی. دکتر جراح اونجا نبود. گویا تکنسین‌ها کارهای مقدماتی را برای بیمار انجام میدن و بعدش جراح میاد و کارش را شروع می‌کنه. بنابراین روی تخت دراز کشیدم و بعد از متصل کردن سرم به دستم و تزریق داروی بیهوشی از هوش رفتم.
تجربه‌بیهوشی هم راستش هیچی نبود. من فکر میکردم مثل خواب دیدن ممکنه تجربیات ذهنی داشته باشم و روحم چیزهایی را درک کنه که اینطوری نبود. در یک لحظه همه‌چی خاموش شد و تمام.
بعد از انجام عمل بیمار به بخش ICU منتقل می‌شه و تحت مراقبت ویژه خواهد بود. اتاق ICU مثل این فیلم‌های خارجی خصوصی نبود. حدود ۱۰تا بیمار در یک سالن بزرگ بودیم که البته هر بیمار اختصاصا یک پرستار داشت که مراقبش بود.
تجربه به هوش اومدن هم شبیه فیلم‌ها و تصوراتم نبود. فکر میکردم در یک لحظه چشم‌هام را باز می‌کنم و می‌بینم که به هوش اومدم. اما این بیدار شدن به مرور انجام شد. شب جراحی در حالی که در بخش ICU لوله‌هایی در حلق و بینی‌ام بود متوجه شدم که به هوش اومدم و برای نفس کشیدن مشکل دارم. هردفعه که سعی میکردم بیدار بشم و نفس بکشم صدای بوق یه دستگاه در می‌اومد اما گویا لازمه ساعاتی در این وضعیت سپری بشه و بیمار کاملا به هوش بیاد تا بهش اجازه بدن خودش تنفس کنه.
تجربه ساعات قبل از به هوش اومد در ICU اصلا خوب نبود اما صبح که لوله‌ها را از حلق و بینیم بیرون کشیدن حالم خوب شد.
در کل بعد از جراحی قلب متوجه خواهید شد که تعداد زیادی سرم و لوله به شما وصل هست. این لوله‌ها و سرم‌ها ممکنه اذیتتون کنه اما با جدا شدن هرکدام از بدنتون یه مقدار بیشتر از قبل احساس راحتی می‌کنید.
چند روز اول در بخش ICU را باید تحمل کنید. تصورم این بود که بعد از به هوش اومدن درد را در همه قسمت‌های داخلی و خارجی بدنم که بریده و دوخته شده حس خواهم کرد اما اصلا اینطوری نبود. دقیقا علتش را نمی‌دونم (تاثیر مسکن‌ها . بی حسی‌های موضعی یا …)
معمولاً تجربه همه ما از زخم و جراحت همراه با درد زیاد هست. حتی اگر زخم کوچک و سطحی باشه. اما در رابطه با اندام جراحی شده داخلی تقریبا هیچ درد را من حس نکردم.
از همان روز اول به صورت خیلی محدود و کوتاه یکی از همراهان‌تون می‌تونه شما را ملاقات کنه. (توصیه من اینه که ترجیحا یکی از اعضای خانواده که روحیه بهتر و قوی‌تر داره برای ملاقات انتخاب بشه.)
در روز اول پس از عمل جراحی می‌توانید آب و آبمیوه بخوردید اما برای غذا خوردن باید کمی صبر کنید. من که البته اشتهایی هم برای غذا خوردن نداشتم و احساس گرسنگی در کار نبود.
اون چیزی که در بخش ICU آزار دهنده است تحمل گذر زمان هست درحالی که شما مجبورید در یک وضعیت ثابت روی تخت خوابیده باشید. اتصال لوله‌های متعدد، و سیم دستگاه‌های مراقبتی به بدن اجازه نمی‌ده که شما تغییر وضعیت چندانی داشته باشید.
لوله مربوط به استخراج مایعات ناحیه جراحی که معمولا از پایین قفسه سینه وارد بدن شده آزار دهنده ترین چیزیه که به شما وصله، اگر مشکلی نداشته باشید در روز دوم این لوله را از بدن خارج می‌کنند. بیرون کشیدن لوله هم زیاد دردناک نیست، فقط یک لحظه است و بعدش یک مرحله دیگه راحت‌تر و آزادتر می‌شید.
من چون وضعیتم خوب بود ۲روز بیشتر در ICU نبودم (به نظرم اغلب بیمار‌ها ۳ روز در این بخش بستری هستند) بنابراین در پایان روز دوم لباس پوشیدم و سوار بر ویلچر من را به بخش CCU منتقل کردند.
۰ تجربه عمل جراحی قلب باز (تشخیص مشکل دریچه قلب ۱)
۰ اکو مری یا اکوکاردیوگرافی از راه مری (تجربه عمل قلب باز ۲)
۰ اضطراب پیش از عمل قلب (تجربه عمل قلب باز ۳)
۰ عمل قلب بصورت کم تهاجمی (تجربه عمل قلب ۴)
۰ روز بعد از عمل در بخش ICU (تجربه عمل قلب باز ۵)
۰ بخش مراقبت‌های قلبی CCU (تجربه عمل قلب باز ۶)
بخش مراقبت‌های قلبی CCU – عمل قلب باز – جراحی قلب باز – بهبودی پس از عمل قلب باز – اضطراب پیش از عمل قلب – استرس قبل از جراحی – خطرات عمل قلب باز – آیا عمل قلب باز خطرناک است – احتمال مرگ در عمل قلب باز! – تجربه بیمار عمل قلب – درمان افتادگی دریچه قلب – مشکل دریچه قلب – ترمیم دریچه میترال – ترمیم دریچه قلب – تعویض دریچه قلب – جراحی کم تهاجمی قلب – جراحی مینیمال قلب باز – مراقبت‌های پس از عمل قلب